Volg en Like ons opĀ 

Ratelende machinegeweren, dan heb je het even over iets beangstigends, maar als je het over een verrekt hippe rockband hebt, dan heeft iedereen zoiets van dat is wel aardig maar vertel me maar weer iets bloedstollends. Maar het grappige is, dat als je het over Patatje Metal hebt, dan hèb je het over iets bloedstollends.

Zij zijn gruwelijk en afzichtelijk.

Zij houden het midden tussen machines, mensen en dieren. Zij zijn afstotelijk en voeren de stank van dood en industrie.

Dit wordt echter omgekeerd waar zodra zij voet zetten op het podium. Dan worden hun gezichten, die eerst van een soort wit rubber gemaakt leken te zijn roze en gezond. Hun bewegingen die eerst robotachtig waren en een zombie in een griezelfilm niet zouden hebben misstaan, worden natuurlijk en meestentijds zelfs uitermate sexy.

Marco Borsatan die anders nooit iets zegt en alleen duister voor zich uit zit te staren met een bierinfuus in zijn ader, zet het zelfs op een zingen. Wat een rare toestand, hè, jongens?

Zij (de Patatje Metalaars) zijn invloedrijk en belangrijk en als zij ergens een keer hebben opgetreden dan kan het eigenlijk niet uitblijven of zij worden teruggevraagd.

Zo ook geschied het in America, waar de mooi aangeklede en opgeschilderde metalboys in juli ook reeds een optreden hebben verzorgd.

 

En deze avond is helemaal speciaal omdat Nico Haat alle knappe en niet zo heel knappe meiden uitgebreid zal tongzoenen, geheel gratis en zij hoeven daarenboven ook nog eens niks te betalen. Heel lelijke grafsnollen hoeven het niet te proberen, daar leent Nico zich mooi niet voor.

 

Genoeg introductie, zou ik zeggen. Komt dat allen zien. Maar wel vroeg komen, want die Cartouche zit binnen de kortste keren vol.

 

Plaats van de misdaad: OJC Cartouche te America

Datum en tijd van handelen: 6 februari 2005, ongeveer om 21:00u