Volg en Like ons opĀ 

ImageVelen weten niet waar Emmeloord ligt, maar de Patatten weten het inmiddels wel. Het ligt in het noorden van Flevoland. En ook daar houden ze weleens van een feestje. Het moet niet te gek worden, natuurlijk, maar zo eens in het jaar dan wordt er gefeest en pleizier gemaakt. En dat is bij het Oranjefeest. En wie beter uit te nodigen dan De Zingende Fresia´s?
Lees ik het nu goed, denkt de argeloze websurfer. Ja, u leest het goed. Alleen waren de Fresia's hoe zanglustig zij doorgaans ook zijn, deze keer door persoonlijke omstandigheden niet beschikbaar. Dus werd op het laatste moment het A-team van de nedermetal opgebeld (en hier heb ik het alweer over Patatje Metal) of zij niet konden komen rocken in Emmeloord. Natuurlijk wilden de Patatjes komen rocken in Emmeloord. Eerst moesten ze nog worden gereanimeerd. De defibrilator aan de borstkas gezet en CLEAR! En één voor één stonden de halfdoden alweer op hun pootjes met muzikale wapenen in de hand. De Patatjes werden voorafgegaan door enkele muziekliefhebbende Emmeloordenaren en toen was het tijd voor de Patatten om aan te treden.
Image
Maar zoudet ick, uw Kroniekschrijver, zeggen dat het een zwoele lente-avond was?
Neen, makkers, het was koud. Het was al koud toen de patatjes begonnen om een uur of halftwaalf en veel warmer werd het er niet op. Het was immers een buitenpodium, dat was ik vergeten te vertellen, maar het was zo en het was zo'n 8 graden ofzo toen ze begonnen en de temperatuur zakte gedurende het optreden nog een paar graadjes. De Patattekes zouden de Patattekes niet zijn als ze zich daar geen enkele moer van aan trokken en gewoon doorrockten. En de zij staken met hun enthousiasme de Emmeloordenaren aan, die van puur plezier en metalliefhebberij de kou trotseerden en toen en daar finaal uit hun plaatje gingen.

En zoals immerheen, was ook deze avond te snel voorbij. Voor ze het wisten moesten ze weer afscheid nemen van Emmeloord en hun rocklustige inwoners en de terugreis richting het zuiden aanvaarden.