24 juni, Hegelsom, van uw verslaggever. Patatje Metal, dewelke ook weleens gekscherend Pa, Tatje en de Metals wordt genoemd, traden voor een tweede maal aan in het Deense Hegelsom. Hahahahahaha! Dat ligt gewoon in LImburg. In Noord-Limburg welteverstaan, waar een gezonde Patatje Metal-fanbasis nog steeds is gezeteld. De jongeren willen er gaarne de infernale klanken van de uit de hel gezonden en op een ESA-kelder in elkaar gezette ondoden en semi-humanoïde androïden beluisteren. Ick (uw Chroniqueur) doel hiermee natuurlijk op de afzonderlijke leden van de Nederpop-glammetalband Patatje Metal.
Maar, wacht, wat schetst de verbazing van uw altoos tadelloos handelende Chroniqueur (Kroniekschrijver)? Er is één van de Patatjes weg en er is een nieuwe bij. Met een verschuiving.
Vage taal, maar ick sal het verduydelicken.
Dennie Antichristian is weg ende opgehoepeld. Wat heel treurig is, want hij was een goede kompaan en een funky drummer. Nico "Lik lik likkerdielik' Haat is een plaatsje opgeschoven, van de basgitaar naar de trommels. Dat is tegelijk heuglijk en jammer. Jammer omdat hij een vette alsmede strakke basseur is, maar heuglijk, daar hij een machinale superdrummer is. Beter dan elk van die grote namen die je altijd leest als zogenaamde trommelvirtuozen.
Maar, hoor ik je al vragen, lezer, wie vult dan de vacature, lees: gapend gat, achtergelaten door Nico Haat?
Dat zal ik nu verklappen. Het is niemand minder dan André H-666. Een nieuwe ster aan het duistere Patatje Metalfirmament en een reden voor de dames om hun slipjes ofwel gewoon thuis te laten of op het podium te gooien, met hun telefoonnummer erin gestikt. Het lijkt alsof ik overdrijf, maar dat is helegaar het geval niet.
Met André H-666 hebben de Patatjes er een enthousiaste en professionele basseur bij, die zowel muzikaal als theatraal zijn mannetje staat!
Hoe was het dan in Hegelsom, hoor ik je al vragen.
Nu daarop heb ik een kort en bondig antwoord: Super. Het publiek was enthousiast, er was genoeg drank om iedereen tevreden te houden. Er waren genoeg mooie meiden om maar liefst 3 bloemenmeisjes uit te kiezen. Die verdwenen later uit het zicht van de feestvierende menigte, maar werden later in verwarde, maar wel welgemoede toestand teruggevonden. Giechelig, dat is het woord eigenlijk.
Topavondje, jongens, en wie er niet bij was is een loser van formaat.