Volg en Like ons op 
Showreviews
De Patattekes mochten aantreden als voorprogramma van Jovink en de Voederbietels. En dat deden zij maar al te graag. Overdags was er een hoop te beleven wat met motorcross te maken had en dan des avonds kon iedereen helemaal gek worden bij Jovink. Als ze al niet helemaal hoteldebotel en hotserdeflots waren gemaakt door Pa, Tatje en de Metals.
De Patattekes houden van rocken en rollen en ook van een beetje in het hooi rollebollen. Nu hadden ze gehoord dat daar in de Radstake ampel de mogelijkheid voor was. Dus ze zagen het wel zitten toen ze werden uitgenodigd voor een avondje rocken.
Zoals men verwachten kan rockten de patattekes zoals vanouds en iedereen keek likkebaardend naar die geile rockjongens. Vader Macabraham dacht de zaak even uit te buiten door bij de intro van 'zo vrolijk' 
het verzoek te doen aan de aanwezige dames om hun 'tietjes te laten zien'.
Dat had echter een omgekeerd effect. De aanwezige jongedames maakten zich uit de voeten in plaats van hun sappige tietwerk aan de Vader en zijn kornuiten te laten zien. Verwaand. Maar ja.
Verder rocken dan maar. Na verloop van tijd kwam alles toch nog goed, want Marco Borsatan zong de longen uit zijn lijf en Dennie Antichristian beulde zijn drumstel zoals te doen gebruikelijk af en Het Beest en Rammstein Shaffy speelden de sterren van de hemel. Er waren geen sterren te zien, maar dat kwam omdat het bewolkt was. Daar heb je nog eens iets aan, he lezer.
Het was allemaal prachtig en iedereen had het naar hun zin en de mooie meiden waren gelukkig ook weer geretourneerd. Omdat er nog wat tijd over was deden de Patatjes een paar extra liedjes in de mix. Maar op een gegeven moment was de Patatje Metal-koek op en moesten de jongens ook weer aan hun onverdiende nachtrust denken. Dus toen was het Schluss.
Je kunt van de patattekes zeggen wat je wilt, maar een heel vet rockfeestje bouwen, dat kunnen ze!
De studenten van het studentenpeloton Simon Stevin hadden ook zoiets gehoord, dus ze hadden in een roekeloze bui de Patattekes van Metaal gehuurd. Hun moeders bedroefd en hun vaders verbolgen, maar de stoere studenten zetten door.
Vele nachtmerries later was het eindelijk zo ver en traden de Patattekes aan in Café de Stunt in Eindhoven. Er waren (maar hier moet uw Chroniqueur een beetje schatten) ongeveer honderd man in de Stunt, laten we zeggen ietsje meer. En na een aanvankelijk aftasten kregen de studenten en hun medemensen de smaak te pakken en gingen zij als wilden tekeer op de omgesmolten nederklassiekers. De ware metalfan haal je er natuurlijk zo uit, want die weten de breaks en de herkenbare stukken uit de metalklassiekers zo te vinden en men ziet hen helemaal opklaren.
De Patattekens van Metaal die kunnen er wat van. Dat weet iedereen. Nou niet helemaal iedereen, maar in Alem (dat ligt nog net in Gelderland, maar men spreekt er wel met de zagte gee) was er in ieder geval een die een mooi Patatje Metal-schijfje had. Hij liet deze horen aan zijn gezaghebbende vrinden en de zaak was geschied,.
Uw Kroniekschrijver doet graag alsof het een horreur is als Patatje Metal komt optreden. Maar meestal is het gewoon gaaf. Doch deze keer was het echt zo, zoals ik menig maal beschrijf. De lucht had een loodgrijze kleur en was zwanger van de zwaarste regen- en hagelval. Doch er viel geen spatje. De Patatjes kwamen aan, deze keer niet gezeten op hun gitzwarte dan wel edelblanke paarden, maar zij werden vervoerd door hun nieuw aangeschafte metalmobiel, liefdevol 'Limonaise' gedoopt. Maar gingen zij er verder liefdevol mee om? Neen, zegt uw Chroniqueur, met name Het Beest gedroeg zich onbeschaamd en ging bovenop het dak staan. Hij werd later duchtig in elkaar gebeukt door de andere bandleden.
De dag van het levenslied in Nijmegen is immer een dag waarop allerhande artisten zich vergrijpen aan Nederlandsche meedeiners. Maar de aller allerbeste zijn toch wel Patatje Metal. Zij weten de Nederlandse evergreens naar een hoger plan te tillen.
Ook 13 mei jongstleden was het weder zo ver. De Patatje Metalaars stonden oog in oog met duizenden smartlappenfans, die al begonnen de dansen en te joelen bij het aanzicht van de metaljongens. De jongens hadden krap 25 minuten en daar propten ze zoveel mogelijk energie en metal in.
We have 5 guests and no members online